5 مورد ترکیب بندی در عکاسی از نگاه کمرایز

1. قانون یک سوم در کمرایز

بنابراین من فقط به شما گفتم که هیچ قانون سخت و سریعی در مورد ترکیب بندی وجود ندارد و اولین چیزی که در مورد آن می نویسم “قاعده” یک سوم است. در دفاع از خودم، اسمی به ذهنم نیامد. قانون یک سوم بسیار ساده است.

همانطور که در زیر نشان داده شده است، قاب را به 9 مستطیل مساوی تقسیم می کنید. بسیاری از سازندگان دوربین در واقع قابلیت نمایش این شبکه را در حالت نمایش زنده در نظر گرفته اند. راهنمای دوربین خود را بررسی کنید تا نحوه روشن کردن این ویژگی را ببینید.

ترکیب بندی در عکاسی

ایده این است که عنصر(های) مهم صحنه را در امتداد یک یا چند خط یا محل تلاقی خطوط قرار دهیم. ما یک گرایش طبیعی داریم که بخواهیم موضوع اصلی را در وسط قرار دهیم.

قرار دادن آن در خارج از مرکز با استفاده از قانون یک سوم اغلب منجر به ترکیب جذاب تری می شود.

2. ترکیب مرکزی و تقارن

حالا که به شما گفتم سوژه اصلی را در مرکز کادر قرار ندهید، به شما می گویم که دقیقا برعکس عمل کنید! مواقعی وجود دارد که قرار دادن یک سوژه در مرکز کادر واقعاً خوب عمل می کند.

صحنه های متقارن برای یک ترکیب بندی متمرکز عالی هستند. آنها در قاب های مربعی نیز بسیار خوب به نظر می رسند.

صحنه های حاوی بازتاب نیز فرصتی عالی برای استفاده از تقارن در ترکیب بندی شما هستند. در این عکس، من در واقع از ترکیبی از قانون یک سوم و تقارن برای ترکیب صحنه استفاده کرده ام.

درخت خارج از مرکز در سمت راست قاب قرار گرفته است اما آب کاملاً ساکن دریاچه تقارن را ایجاد می کند. اغلب می توانید چندین دستورالعمل ترکیب بندی را در یک عکس ترکیب کنید.

3. علاقه و عمق پیش زمینه

گنجاندن مقداری علاقه به پیش زمینه در یک صحنه، راهی عالی برای افزودن حس عمق به صحنه است. طبیعتاً عکس ها دو بعدی هستند.

گنجاندن علاقه پیش‌زمینه به کادر یکی از تکنیک‌هایی است که به صحنه حس سه بعدی بیشتری می‌دهد.

من این عکس را در Docklands دوبلین گرفتم. اسکله ها در امتداد اسکله علاقه پیش زمینه را در این شات ایجاد کردند. من فکر می کنم که یک حس واقعی از عمق به ترکیب اضافه می کند.

گیره اسکله در این صحنه زمانی که این عکس را گرفتم فقط چند متر جلوتر از من بود. گنجاندن آن در قاب، با گنجاندن عنصری که کاملاً به آن نزدیک بودم و همچنین پل و ساختمان‌های دوردست و هر چیزی که بین آن‌ها قرار دارد، حسی از عمق را در صحنه به تصویر می‌کشد.